Ik heb een soort writers block
Er komt geen mooie zin meer uit
Alle zinnen zijn normaal en saai
Geen mooie woordkunst en slimme vergelijkingen
Niets
Alleen maar gezeur
Normaal alledaags plat gezeur van een zeventienjarige
Dus hopelijk schrijf ik deze writers block hiermee van me af
Met schrijven en nog meer zeuren
Hopelijk staat er op de volgende bladzijde of die erna
straks of binnenkort een prachtig meesterwerk
Vol met geweldig ontroerende constructies
en intellectuele woorden,
waarbij iedereen een traantje weg zal moeten pinken.
Heel voorzichtig.
Achter hun hand.
In het geheim.
Want niemand mag dat natuurlijk zien.
Maar ik zou het wel heel leuk vinden
als je het voorzichtig in mijn oor kon fluisteren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten