De wind wil me weg
Hij trekt aan mijn haren
Duwt tegen mijn borst
Ik mag hier niet zijn volgens de wind
De wind wil me weg
Maar ik wil blijven
zeg ik tegen de wind
Ik blijf staan
wat je er ook van vindt.
Mijn tenen klampen zich vast aan het dek
Mijn vingerkootjes zijn wit als de reling
Mijn haren die waaien
maar blijven in mijn hoofd
Mijn oren zijn verdoofd
Als ik nu zou vallen
vangt de wind me dan op?
Houd mij in zijn armen en
wiegt mij in het rond
Of zou je me laten vallen
op de koude harde grond
Zal je ooit gaan liggen?
Ben je dan niet meer boos?
Dat je eindelijk ophoud met razen en
mij rustig hier laat staan
Zodat ik kan kijken
naar het water
naar de wolken
naar de maan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten